Jong

Binnen veilig en ontspannen. Maar buiten zo bang met staart helemaal tussen haar benen geslagen.

Peuter Pitou

Deze getrouwde jonge man geeft het hart van onze Pitou gestoken vanaf het eerste moment. Net als zijn Charlie.
Dus hond reageert volkomen uitgelaten op hem. Echt heerlijk om te zien.
Echter ze ziet mij niet echt staan, is bang voor mijn andere zoon. En manlief negeert ze ook meestal.
En hond Banana is de beste hondenvriend van Pitou.
Ik ga er maar vanuit dat Pitou ooit ons beste vriendinnetje wordt.

Jaro en charlie

Ze zijn getrouwd gister en zeiden beide ja. Zij moest het ook in het Nederlands zeggen anders was het niet geldig....echt waar.
Een Hollandse zoon en een Canadese dochter.
Haar Canadese ouders en zussen kwamen ervoor naar Nederland.
En dat bleek enorm speciaal.
Met de vriendin van je zoon krijg je haar familie er ook bij.
Van heel ver weg dat wel.
We hebben deze week samen gegeten, en de trouwdag meegemaakt.
Dat was zeer bijzonder.  Het is een heel fijne lieve familie. Dus de momenten samen waren erg fijn.
Het voelt als familie omdat Jaro en Charlie zo met elkaar verbonden zijn.
De dag was zonnig: kort trouwen,  taart eten in onze tuin, op de fiets naar kanos,  roeien /kanoën naar Rijnauwen, daar pannenkoeken eten, terug kanoën,  terug fietsen .
Alles met mooi weer en een lach.
Iedereen weet dat ik echt niks met de dat ja-woord heb. Zo'n onmogelijke zin zonder betekenis.
Maar dat zij zoveel liefde voelen en tonen verbond ons allemaal.
Mijn ouders waren er ook bij dat maakte het voor mij nog specialer.
Kortom een speciale dag voor iedereen.

Toveruien

Op de bloemenmarkt kocht ik toveruien.
Ze staan te pronken al zijn ze beetje raar.  Maar daar kan ik nou echt van genieten. De natuur is zo mooi.
Langzaam knappen ze uit hun knop.
Zullen ze ook nog paars worden?

Jonkie

Onze Pitou is bog wel jonkie hoor.
Thuis rennen springen en lekker bij je liggen.  Maar nog niet zindelijk en 's nachts janken.
Wandelen wil ze niet.
Veel te spannend. Maar er komt een moment dat onderstaande tekst ook klopt bij Pitou.

Door Canadese ogen

Wanneer je, in mijn geval, de Canadese vriendin van zoon om je heen hebt.  En haar ouders in Nederland voor een week.  Dan heb je plotseling mensen uit een ander land. De geloofscultuur is duidelijk geen punt. 
Maar ze verbazen zich over zo vele dingen hier.
Zo waren de Soesterduinen (dus zonder zee en met bossen eromheen ): echt een geweldige ervaring .
Fietsen doen ze in Canada alleen door woud met mountainbikes en met helm op.
Dus vandaag ging zoonlief met vriendin en haar ouders op de fiets naar de Domtoren in ons Utrecht.
Volgens mij zitten ze daar nu in hun huisje aan zee nog van bij te komen.
Alles klein, straatjes, stoepen, stoplichten, fietsen, alles.
Ondertussen keken ze hun ogen uit.

Ze vonden de stad bekijken op de fiets en vanaf de Domtoren echt geweldige ervaring.

Onze tuin: wild georganiseerd met stukjes terras in natuurlijke vormen. Kikkers, padden, jonge vogeltjes en de egels.  Maar ook rommelig en met was aan de lijn. Ze vonden het bijzonder. 
Bij hen enorme tuinen met vooral struiken en grasveld en strak.
Onze parken hier in onze wijk en ook in de stad zijn ook natuurlijk aangelegd.
Dat vinden ze prachtig.
Ik kijk nu echt door andere ogen naar ons Nederland. 

Trots

Mijn creatieve zoon verzon oplossing voor het kapsel van zijn bruid.
Gewoon met naald en draad.

Familiehuis

Huis vol sinds zondag.
Zoon Jaro met Canadees vriendin Charlie zijn hiermee hond Banana.
Onze nieuwe Roemeense bewoner Pitou is ook duidelijk aanwezig.
Dan hebben we nog zoon Kaj, man Bas en ik.
En we hebben dood normaal rijtjeshuis.
Hond Banana is geopereerd en loopt met grote plastic kraag om zijn kop.

Het is wennen.
Het houdt allemaal van elkaar.
Het leeft lang niet meer samen.
Vriendin erbij,zieke hond en een puppy erbij.
Puppy, een klein monster dat zich niet gedraagt. Over de vensterbank loopt , niet zindelijk is, zo snel is dat hij door elke kier kan en jankt als een wolf als zoon Jaro weggaat.

Nu is het 4 dagen later en past het beter in elkaar . Meer rust in de tent .
Pitou heeft dat niet echt in de gaten. ...maar ach

Vriendinnenliefde

Dat je even bijkletst met supervriendin in de straat over de komst van zoonlief met vriendin en hond. En natuurlijk over het kleine nieuwe hondje in huis waar je die
nacht op de bank naast hebt geslapen om haar vertrouwen te geven.

En dat je dan even op de bank van die vriendin ga liggen en dan in slaap valt.
Zij doet haar bedrijfsmails, en maakt ondertussen soep. Na anderhalf uur word je wakker en smult van verse tomaten soep.

Kijk dat is toch vriendinnenliefde!

Onze Roemeense

Dan is er opeens een pup van 4 mnd in huis die net 48 uur in een busje heeft gezeten.
Hoe moest het ook alweer?
Hi Hi ze ziet er anders uit dan verwacht. Wie de moeder is weten we maar de vader.
Dat wordt nog spannend.

Tuinpret

De tuin moet afgesloten zijn.....voor ons nieuwe hondenkind.
We hebben open groene tuinen met 5 huizen naast elkaar. Dus de open stukken moesten afgesloten worden.
Daar heb ik me deze week op gestort.
Heerlijk. Veel oud weggehaald, op mooie manieren dichtgemaakt.
Creatieve mogelijkheden met hout, gaas en stenen. En een stuk schapenhek geplaatst.
Bij het bijvullen van de vijver sprongen de kikkers rond mijn oren. Boven mijn hoofd werden net uitgevlogen jonge meesjes gevoerd, bouwden duiven aan hun nest en er zat een dikke pad bij het nieuwe muurtje. Jodocus de grote vogel gepoetst, tafeltjes verplaatst, theepotvaas gevuld met verse bloemetjes en veel geveegd.
Wat fijn is dat toch vegen.
Alles knapt er van op.
De hond kan komen, en ik hoop dat ze mooi weer meeneemt.

Kleurig warm nest

Dit gaat niet over mijn eigen 'nest'.
Dat is ook kleurig en warm .

Maar het vogelhuisje was gekaapt door echtpaar koolmees.
Ze vlogen af en aan met materialen om het nest te bouwen. Toen dat klaar was vloog hij met voer om haar te voeren terwijl zij op het warme nestje met eitjes zat.
Daarna kwam de fase van voeren van de jongen. Af en aan vlogen ze.  Altijd maar door. Ze gaven elkaar signaaltjes om te communiceren.
(' ik heb een dikke worm voor de kleintjes schat ')
Na een paar dagen hoorden we de jongen piepen.
We verheugden ons steeds meer op het uitvliegen...
Plots werd het stil.
Huh? Geen heen en weer vliegende mezen, geen piep geluidjes. ..
Waren ze dan zonder dat wij het wisten die ochtend 'vroeg' zijn uitgevlogen?
We wachtten een paar dagen en openden het kastjes  (om nestjes eruit te halen).
Een dood vogeltje op een mooi wollig nest.
De rest is de wijde wereld in.
En zie je de kleurtjes? Dat is van de wol die de buurvrouw had buitengehangen voor alle vogels die nestjes aan het maken zijn.
En nu hopen dat er deze zomer nog nestje in gemaakt wordt!

Beestjes flat

Wij hebben georganiseerde wilde tuin.
De buren houden ook erg van natuur dus besloten we tussen onze tuinen een klein muurtje te maken van allerlei (bouw/natuur) materialen.
We verzamelden van alles.
Het muurtje is nu zo goed als klaar. We zijn er blij mee.
Nu afwachten of de egel, padden, vetplantjes en insecten er hun woning in maken.

Handwerk

Vriendin S bracht een cadeautje voor me mee.
Ze had het bij een Utrechtse vrouw gekocht op vrijmarkt in Utrecht Lombok. Ze maakte allerlei dingen van plastic gaas  waar ze op borduurt en dan samenvoegt tot bepaalde vorm (wcrol houders, tissuedoosjes,etc).
Wat zal dit een werk geweest zijn!
En zo netjes.
Deze handwerkhobby kan ik altijd nog oppakken mocht ik me vervelen.

Pitou

Pip was een jaar dood 1 mei.
We wilden niet perse een nieuwe hond.
Toch googlede ik wat en direct kwam er een link boven.
' hond van nu 3 mnd genaamd Pip is in januari gevonden met zusje en broertje en moeder op begraafplaats in Roemenië en zoekt thuis'

Geboren op begraafplaats, opgevangen in opvang in Roemenië. Groep dames in Nederlands zoekt thuis voor deze  honden.

Toeval ?
Zoon Kaj zei direct dat hij niks gelooft....maar dat dit toch ergens van boven moest komen.

Toen begon het wikken en wegen.
De voors en tegens.
Informatie verzamelen, overleggen met organisatie.
Twijfelen, kleine pup opvoeden, weer beginnen.
Maar nu kan het. Zoon ook nog thuis en ik nog niet aan het werk.
Het werd JA.
En we hebben er zin in.
Ik weet dat velen spontaan gaan voor zoiets.  Maar wij overwegen alles goed.
Zo ook dit.
We noemen haar Pitou.
Een tweede Pip willen we niet.
Ze komt over een week.
Is ze niet leuk?

Aardbeienman

We eten al 5 weken aardbeien van onze aardbeienman. Al meer dan 10 jaar en nog steeds 2,50 € per kilo. Elke 2 weken verkoopt hij een andere soort, volgens mij koopt hij ze in de provincie bij  telers die veel soorten kweken.
In onze wijk noemen ze hem de aardbeien-iman.
Hij galmt namelijk door soort microfoon de tekst: ahaaaardebeieien tweevijftig per kiiiiloho

Bij mij stopt hij altijd voor de deur. Wij kopen namelijk elke week 2 kilo.
Vorige week had hij zelfs gewoon 2 kilo op de kliko gezet. Heel aardig.
Nu denk je misschien wat een leuke man.
Maar eigenlijk vind ik dat niet.
Hij zegt vrouwtje tegen me of liefie.
Hij kijkt nooit naar mijn gezicht(maar lager) ...dus ik die altijd shawl om.
Gewoon beetje viezige man.
Maar zijn aardbeien......soms hele leuke.
Hij luistert niet goed en

Zee om me heen

De zee mis ik hier in Utrecht.
Gelukkig kan ik hem soms horen.......